Kutani ware

Kutani-leirmunir eru frægir fyrir litríka gljáa-skreytingar, oft með nákvæmum landslagsmyndum, fuglum og blómamynstrum í rauðum, grænum, gulum, fjólubláum og bláum litum, ásamt gulli. Byggjandi á djörfum fagurfræði Ko-Kutani náðu síðari Kutani-stílar einstakri fágun, sem jafnaði skreytingarlegan lúxus og tæknilega snilld.

Yfirlit

Kutani-leirmunir (九谷焼, Kutani-yaki) er stíll af japönsku postulíni sem er þekktur fyrir djörf hönnun, líflega liti og flóknar skreytingaraðferðir. Kutani-leirmunir eiga rætur að rekja til 17. aldar í Kaga-héraði (núverandi Ishikawa-hérað) og eru frægir fyrir skærlitaða gljáa-emalj og kraftmikla mynstur, allt frá hefðbundnum japönskum þemum til ímyndunarríkra og tjáningarfullra mynstra.

Saga

Uppruni á 17. öld

Saga Kutani-vörunnar hefst árið 1655, þegar postulínsframleiðsla hófst í þorpinu Kutani undir verndarvæng Maeda Toshiharu, lénsherra Daishōji-greinarinnar af Maeda-ættinni. Handverksmenn voru sendir til Arita, fæðingarstaðar japansks postulíns, til að læra aðferðir við keramikframleiðslu. Þeir notuðu kaólínleir úr heimabyggð og stofnuðu ofna í Kutani og framleiddu það sem síðar varð þekkt sem „Ko-Kutani“ („Gamla Kutani“).

Ko-Kutani-verk einkenndust af sterkum, litríkum mynstrum með litasamsetningunni „Gosai“ (五彩, „fimm litir“): grænum, bláum, gulum, fjólubláum og rauðum. Þessir fyrstu vörur innihéldu oft djörf penslaverk, landslag, fugla, blóm og senur úr klassískum bókmenntum.

Hnignun og endurreisn

Um byrjun 18. aldar stöðvaðist framleiðslan dularfullt, hugsanlega vegna efnahagslegra eða stjórnmálalegra þátta eða vegna eyðingar auðlinda. Þetta skapaði bil í framleiðslu Kutani sem varði í næstum öld.

Á 19. öld upplifði Kutani-vörur endurreisn, sérstaklega á Bunsei-tímabilinu (1818–1830), þegar nýir ofnar komu fram í Kaga-héraði. Endurreisnartímabilið sá þróun mismunandi skreytingarstíla, undir áhrifum bæði frá japönskum hefðum og vestrænum smekk, þegar Japan opnaði fyrir utanríkisviðskiptum.

Meiji-tímabilið og útflutningstímabilið

Á Meiji-tímabilinu (1868–1912) urðu Kutani-vörur mikilvæg útflutningsvara. Stílar þróuðust og innihéldu gullsmáatriði og vestræn innblásin mynstur, sem þjónuðu erlendum mörkuðum. Þetta tímabil gaf tilefni til nokkurra flóknustu og glæsilegustu hönnunar í sögu Kutani.

Stílar og tækni

Ko-Kutani stíll

Upprunalegi Ko-Kutani stíllinn notaði djörf mynstur og skær fimm lita litasamsetningu, oft á dökkgrænum eða gulum bakgrunni. Meðal viðfangsefna voru náttúra, dýr, landslag og atriði úr bókmenntum.

Endurreisnarstílar

Eftir endurreisnina á 19. öld komu fram nokkrir mismunandi stílar:

• Mokubei stíll – Undir áhrifum kínverskrar blekmálunar, með daufum litum og ljóðrænum þemum.

• Yoshidaya stíll – Áhersla á græna, bláa og gula liti, forðast rauðan lit, með þéttum mynstrum og endurteknum myndefnum.

• Eiraku stíll – Þekktur fyrir rauðan grunn með flóknum gullskreytingum.

• Shoza stíll – Sameinaði ýmsa stíla, notaði mikið gull með marglitum enamel yfirgljáa.

Skreytingar

• Ofgljáandi emaljering – Berið á eftir fyrstu brennslu og gefur sterka, glansandi liti.

• Gullskreyting – Sérstaklega algeng í síðari Kutani-vörum, oft notaðar til að skapa glæsilega hönnun.

• Handmálun – Hvert stykki er vandlega málað af handverksmönnum, sem gerir hvern hlut einstakan.

Nútímaframleiðsla

Kutani-vörur eru enn framleiddar í Ishikawa-héraði, þar sem hefðbundnar aðferðir blandast saman við nútíma hönnunarhæfileika. Samtímahandverksmenn skapa bæði hagnýtan borðbúnað og skreytingar, en varðveita arfleifð handmálunar og ofgljáandi emaljeringar. Kutani-vörur eru enn tákn japanskrar handverks og eru mjög verðmætar af safnara um allan heim.

Menningarleg þýðing

Kutani-vörur eru viðurkenndar sem mikilvæg hefðbundin handverksgrein í Japan. Þær tákna samruna listrænnar tjáningar og hagnýtrar hönnunar, sem endurspeglar svæðisbundið stolt og aldagamla keramikþekkingu.

Heimildir

1. Menningarmálastofnun, japanska ríkisstjórnin – Hefðbundin handverksvörur
2. Ferðamálaauðlindir í Ishikawa-héraði
3. Skjalasafn um sögu japanskra keramikverka